Wie heeft er nou een bullshitbaan?

Mijn oudste broer had vroeger een bijbaantje als vakkenvuller in de supermarkt
Zelf dichtte hij zich met de nodige zelfspot de functietitel assistent manager emballage and logistics toe

 

Toen wisten wij nog niet dat dit in de werkende wereld ooit normaal zou worden
Want tegenwoordig durf ik bijna niemand meer te vragen op een verjaardag ‘wat doe je eigenlijk?’
Bang voor het antwoord

 

Want de Brugfunctionaris Sociaal Domein bij de gemeente laat geen boten meer door bij het sluisje van het dorp
Nee, zij is de verbinder tussen interdepartementale beleidsterreinen en biedt laagdrempelige ondersteuning aan de werkvloer
En zorgt er natuurlijk voor dat alle stakeholders zich tot elkaar blijven verhouden tijdens de transitie naar een circulaire organisatie
Kwestie van silo-vorming voorkomen door de gezamenlijke sustainability-missie te blijven uitdragen
Lastige functie, hoor… Want er heerst daar een echte top-down cultuur
Stukje strategisch communicatie-advies gecombineerd met boots on the ground is dus hard nodig

 

En de iets te enthousiaste, weggepromoveerde P&O’er heet nu Chief Happiness Officer (CHO) – je verzint het niet!
Die zet medewerkers in hun kracht zodat de blije talenten hun competenties maximaal kunnen ontplooien binnen de lerende organisatie
Hoe? Gewoon mensen continu enablen en regelmatig 360 graden feedback geven – én ontvangen – tijdens periodieke bilaterale sessies

 

De Burn-Out & Stress Wandelcoach die zijn gezond verstand heeft verruild voor holistische, reiki-healing brengt iemand die even de weg kwijt is weer professioneel op het rechte pad
‘Toe maar, stap maar uit je comfort zone’
.. zelf ternauwernood een burn-outje overleefd

 

En de Director Product Development & Delivery weidt graag uit over hoe hij thought leadership succesvol inzet als tool binnen de new business transformation – ‘altijd vanuit de purpose opereren’
Want je brand authenticity uitstralen is key binnen de strategische marketing strategy
Anders lukt het natuurlijk nooit..

 

Mijn broer heeft inmiddels al jaren een baan als docent tekenen en handvaardigheid – dat begrijpt iedereen ten minste
En ik ben gewoon redacteur – dat is toch ook duidelijk?
Hoewel, als mensen het mij vragen op een verjaardag en ik antwoord dat ik artikelen schrijf (‘stukkies tik’), kijken ze mij vaak glazig aan…
Doe je dat dan de hele dag? Is dat echt een beroep?
Dan ga je toch twijfelen… wie heeft er nou een bullshitbaan?

 

 

(Dit is een blog op geheel persoonlijke titel)